Stromende Bron van Compassie

Vertaald door Ad Seelt

In ons dagelijks leven vinden we het vaak moeilijk om compassie voor onszelf te voelen, laat staan voor anderen. Één van de redenen waarom we dit zo moeilijk vinden is omdat onze geest, lichaam en energie als bevroren water zijn – bevroren door jaloezie, angst, zorgen, boosheid, onwetendheid enz. enz. Als een bron bevroren is, kunnen we er niet uit drinken, laat staan het water eruit delen met anderen. 

Om de bron drinkbaar te maken, moeten we het bevroren water smelten met de warmte van onze meditatie-oefeningen en de warmte van compassie. Door gerichte meditatie-oefeningen en diepe onderbuik-ademhaling, kunnen we een innerlijke warmte genereren die spanning in ons lichaam, geest en energie kan doen smelten. Door het voelen van meer compassie voor onszelf en anderen, beginnen we onze jaloezie, zorgen, angst en onwetendheid enz. te laten smelten door de warmte van ons compassievolle hart.

Door deze oefeningen en door compassie, beginnen we de vrij stromende rivier te voelen opwellen vanuit de diepte van ons compassievolle hart. Deze rivier geeft niet alleen energie, voeding en helderheid aan ons lichaam, geest en energie maar het geeft ons de mogelijkheid dit water vrijelijk met anderen te delen zodat ook zij van de voordelen ervan kunnen ervaren.

Vaak, als onze bron niet zo vrij stroomt, willen we het water van compassie alleen delen met mensen die we kennen. En dan zeggen we nóg; ’jij krijgt maar één kopje maar jij daar, omdat ik je net iets meer mag krijg je vijf kopjes.’

Maar deze manier van denken zal ons water weer bevriezen; het is beperkend. Dit kan ook gebeuren omdat we bang zijn dat onze bron zal opdrogen als we hem vrijelijk delen. Maar als we genoeg oefenen, beginnen we niet alleen onze angst los te laten maar zullen we ons ook realiseren dat deze bron – deze universele bron – een onbegrensde stroom heeft en nooit op zal drogen. Dus ongeacht hoeveel we geven, er zal altijd genoeg zijn voor onszelf en anderen. 

Maar, als anderen komen en aan de oever van onze bron staan om ervan te drinken, kunnen ze zonder het te weten soms wat vuil in de bron stoten. Dit is waarom we de meditaties moeten blijven oefenen zelfs als we ons water vrij voelen stromen; we moeten het water wel vrijhouden van bezinking zodat het het vers en helder blijft.

Vers en helder water dat uit onze bron van compassie stroomt heeft geen beperkingen; er is geen gever van water…..geen ontvanger van water…..het is alleen water, vrij stromend…… 

Dus als het water in onze bron soms bevroren aanvoelt door uitdagende gedachten, emoties of overtuigingen, kunnen we terugkeren naar onze oefeningen, onze meditaties en ons compassievolle hart – laat het los en laat het stromen…..